«Οι γυναίκες αυτές, στο παρελθόν, αλλά και τώρα, ως μητέρες, αδελφές και σύζυγοι έδωσαν το ζωντανό παρόν στον αγώνα της καθημερινής επιβίωσης, αλλά και σήμερα, στον ακόμη δυσκολότερο και πιο αβέβαιο αγώνα για ένα καλύτερο αύριο για τις ίδιες και τις οικογένειές τους. Αντιμέτωπες με τον πόνο, σωματικό και ψυχικό, την οδύνη, την απώλεια, τα προβλήματα υγείας και τις αυξανόμενες πιέσεις για επιβίωση, σε συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες, αποτελούν σύμβολα του αδιάκοπου αγώνα, του αλτρουισμού, της αυταπάρνησης και της δίψας για ζωή».
(κείμενο από την UNESCO την Ελληνική Επιτροπή της UNESCO)
«Οι γυναίκες αυτές, στο παρελθόν, αλλά και τώρα, ως μητέρες, αδελφές και σύζυγοι έδωσαν το ζωντανό παρόν στον αγώνα της καθημερινής επιβίωσης, αλλά και σήμερα, στον ακόμη δυσκολότερο και πιο αβέβαιο αγώνα για ένα καλύτερο αύριο για τις ίδιες και τις οικογένειές τους. Αντιμέτωπες με τον πόνο, σωματικό και ψυχικό, την οδύνη, την απώλεια, τα προβλήματα υγείας και τις αυξανόμενες πιέσεις για επιβίωση, σε συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες, αποτελούν σύμβολα του αδιάκοπου αγώνα, του αλτρουισμού, της αυταπάρνησης και της δίψας για ζωή».
(κείμενο από την UNESCO την Ελληνική Επιτροπή της UNESCO)